365 Dagen Tao

178 - Kindertijd

Kinderen zijn een van de meest kostbare aspecten van het leven, toch worden ze vaak mishandeld en misbruikt. De belangrijkste taak van een ouder is een kind op te voeden met zo min mogelijk trauma's.

Standvastigheid, consequentheid en geduld zijn onmisbaar. Er zullen ongetwijfeld momenten zijn waarop je een kind moet corrigeren om fouten en slechte gewoonten te vermijden. Maar als het aankomt op nieuwsgierigheid, individualiteit of het tonen van initiatief, zou je een kind nooit moeten ontmoedigen. In dat opzicht is het verkeerd om nee te zeggen.

Er is een legende over een dief die de hemel binnensloop en de perziken stal die de mens onsterfelijkheid verlenen. Hij keerde terug naar de aarde en stond op het punt ze op te eten, toen hij twee kleine jongetjes tegen het lijf liep. Getroffen door hun intelligentie gaf hij hun alsmaar raadsels op over de diepste betekenissen van het leven en ze antwoordden hem opgeruimd en met gemak. De dief besloot zijn perziken met de jongens te delen en ze werden allemaal onsterfelijk.

Zouden de jongens de goede antwoorden hebben geweten als hun nieuwsgierigheid al vroeg in hun leven was gedood? Als een dief aardig kan zijn tegen kinderen, kan de rest van ons dat dan ook niet? En als de kinderen nooit een kans hadden gehad, zouden ze dan onsterfelijk zijn geworden?